Jak czytać rysunek techniczny ?

18:13 Artur Mydlarz 0 Comments

Każdy Inżynier musi umieć czytać rysunek techniczny. Rozpoczynając od rozmowy kwalifikacyjnej, a kończąc na codziennej pracy Twoja znajomość oznaczeń, tolerancji, opisów będzie na każdym kroku weryfikowana. Podejmowane przez Ciebie decyzje będą bazować na tym co potrafisz wyczytać z rysunku technicznego. Niestety pierwsze spotkanie z rysunkiem przemysłowym dla absolwenta Politechniki może być druzgocącym doznaniem.
Profesorowie w trakcie kształcenia przykładają większą wagę do krystalizacji perlitu niż nauczenia studentów interpretacji rysunku. Skąd to wszystko wiem? Bo sam przez to przechodziłem, a rysunku uczyłem się sam z norm dostępnych w pracy i tego co wyrzucało Google. Jeżeli jesteś w podobnym miejscu jak jak wówczas to chcę ułatwić Ci proces nauki. Zebrałem wszystkie podstawowe informacje w jednym wpisie. Przeczytaj go proszę uważnie i rozwiej wszelkie wątpliwości.



Na rysunku przede wszystkim powinny znaleźć się:
- wymiary
- odchyłki
- normy dopuszczalnych procesów (np. dany proces tłoczenia)
- normy wskazujące procesy specjalne (np. proces spawania)
- normy jakościowe
- informacje o materiale i jego stanie
- rewizje rysunku
- jeżeli jest to zespół informacje o częściach wchodzących
- numer części - w celu jej identyfikacji.

W dolnym lewym rogu rysunku zazwyczaj znajduje się tabelka z wszystkimi niezbędnymi informacjami, które wymieniłem powyżej.
W prawym górnym rogu najczęściej znajdują się informacje o rewizji rysunku. W lewym górnych rogu informacje na temat części składowych.

Jest to oczywiście ogólny opis i występuje sporo odstępstw oraz informacji specjalnych umieszczanych na rysunku.
Organizacje projektujące uznają powszechne zasady, nie mniej jednak mogą indywidualnie dodatkowo w inny sposób oznaczać ważne charakterystyki produktu.

Porównanie twardości Brinella, Vickersa i Rockwella - HB HV HR

07:09 Artur Mydlarz 0 Comments

Twardość materiału to jedna z jego podstawowych cech. Łatwość wykonania pomiaru, pozwala na szybką weryfikacje danego produktu. Obecnie najbardziej znane metody pomiaru twardości, stosowane w przemyśle ale również badaniach naukowych, to metoda Brinella, Rockwella i Vickersa.



Największym wyzwaniem stanowi porównanie wyników pomiędzy wyżej wymienionymi metodami.
Nie istnieje wzór matematyczny, który pozwoliłby na swobodne żonglowanie wynikami pomiędzy jednostkami HR, HB i HV .

Najpowszechniejszą metodą weryfikacji wyników twardości w różnych jednostkach jest odniesienie się do oficjalnych tabel.



1. Porównanie twardości Vickersa z twardościami Brinella, Rockwella i Shore'a dla stali węglowych i niskostopowych, oraz w przybliżeniu dla wszelkich stali stopowych konstrukcyjnych i narzędziowych w różnych stanach obróbki cieplnej:



2. Porównanie twardości Rocwella HRC z twardościami Vickersa, Brinella, Rockwella i Shore'a dla stali węglowych i niskostopowych oraz w przybliżeniu dla wszelkich stali stopowych konstrukcyjnych i narzędziowych w różnych stanach obróbki cieplnej:


3. Porównanie twardości Brinella z twardościami Vickersa, Rockwella i Shore'a dla stali węglowych i niskostopowych oraz w przybliżeniu dla wszelkich stali stopowych konstrukcyjnych i narzędziowych w różnych stanach obróbki cieplnej:



4. Porównanie twardości Rockwella HRB z twardościami Rockwella innych skal, Brinella i Vickersa dla miedzi i stopów aluminum walcowanych na zimno:

5. Porównanie twardości Rockwella HRB z twardościami Rockwella innych skal i Vickersa dla stali nierdzewnej o zawartości 18% chromu i 8% niklu: